indriyāṇi parāṇyāhurindriyēbhyaḥ paraṅ manaḥ.
manasastu parā buddhiryō buddhēḥ paratastu saḥ৷৷3.42৷৷
श्रीमद् भगवद्गीता
৷৷3.42৷৷ indriyāṇi śrōtrādīni pañca dēhaṅ sthūlaṅ bāhyaṅ paricchinnaṅ ca apēkṣya saukṣmyāntaratvavyāpitvādyapēkṣayā parāṇi prakṛṣṭāni āhuḥ paṇḍitāḥ. tathā indriyēbhyaḥ paraṅ manaḥ saṅkalpavikalpātmakam. tathā manasaḥ tu parā buddhiḥ niścayātmikā. tathā yaḥ sarvadṛśyēbhyaḥ buddhyantēbhyaḥ ābhyantaraḥ, yaṅ dēhinam indriyādibhiḥ āśrayaiḥ yuktaḥ kāmaḥ jñānāvaraṇadvārēṇa mōhayati ityuktam. buddhēḥ paratastu saḥ saḥ buddhēḥ draṣṭā paramātmā৷৷tataḥ kim
৷৷3.42৷৷jñānavirōdhē pradhānāni indriyāṇi āhuḥ; yata indriyēṣu viṣayavyāpṛtēṣu ātmani jñānaṅ na pravartatē, indriyēbhyaḥ paraṅ manaḥ, indriyēṣu uparatēṣu api manasi viṣayapravaṇē ātmajñānaṅ na saṅbhavati. manasaḥ tu parā buddhiḥ, manasi viṣayāntaravimukhē api viparītādhyavasāyapravṛttāyāṅ buddhau na ātmajñānaṅ pravartatē. sarvēṣu buddhiparyantēṣu uparatēṣu api icchāparyāyaḥ kāmō rajaḥsamudbhavō vartatē cēt, sa ēva ētāni indriyādīni api svaviṣayēṣu vartayitvā ātmajñānaṅ niruṇaddhi, tadidam ucyatē yō buddhēḥ parataḥ tu saḥ, iti, buddhēḥ api yaḥ paraḥ sa kāma ityarthaḥ.